Een eerste berichtje vanuit Chiang Mai
Door: Michelle Wijnen
Blijf op de hoogte en volg Michelle
10 Maart 2014 | Thailand, Chiang Mai
Lieve allemaal,
Een eerste berichtje vanuit Chiang Mai. Afgelopen zaterdag ben ik in het vliegtuig naar Thailand gestapt. Ik vond het erg lastig om afscheid te nemen en ook de reis duurde toch wel behoorlijk lang als je helemaal alleen ben. Op een kleine vertraging na in Bangkok is de reis verder wel helemaal goed verlopen en ben ik gister om 16.00uur aangekomen in het hotel.
In tegenstelling tot de informatie die ik gemaild had gekregen werd ik niet door Prachit (de coördinator vanuit hier) opgehaald maar door 2 meisjes van het hotel. Na snel andere kleren te hebben aangedaan heb ik al even met thuis kunnen skypen en ben ik boodschappen gaan doen. Aangezien ik niet in het weeshuis kan eten en er geen ontbijt in het hotel is, moest ik zelf voor wat zorgen. Tevens al eventjes over de Sunday market gelopen en wat avond gaan eten. Mijn eerste gebakken rijstje was een feit :) Daarna terug naar het hotel gegaan en op tijd gaan slapen. Was aardig moe na de lange reis en de fantastische nacht in het vliegtuig dus dat was geen probleem :D
Vanmorgen werd ik dan wel opgehaald door Prachit. Ze zou me met de bus laten zien hoe ik het weeshuis zou komen maar vond haar auto toch makkelijker! Gelukkig zitten er nog twee Nederlanders in het hotel die ook momenteel vrijwilligerswerk doen in het weeshuis en hebben zij me al laten zien hoe ik terug kom en reizen we ook morgen samen die kant op. Eenmaal in het weeshuis aangekomen heeft Prachit me een beetje de weg gewezen. Zo heb ik gezien waar ik me 's ochtends moet intekenen als ik binnen kom, heb ik de kamer van de kleine kinderen gezien en de echte babyroom. Ik begin deze week bij de kleine kinderen (van 1-2 jaar volgens mij) en zal volgende week bij de baby's gaan helpen. Allereerst mocht ik me ontfermen over een klein jongetje wat moest leren lopen. Hij vond mij blijkbaar heel eng en begon meteen te huilen. Een ander jongetje vond me wel gezellig dus daar ben ik verder mee gaan lopen. Het was nog wat onwennig aangezien ik geen idee had of ik hem nu een half uurtje moest vermaken of enkel een paar minuten. Vrijwel meteen daarna kreeg ik een grote winkelwagen voor gezet met een zestal kinderen en mocht ik deze voortduwen. Na 3x hetzelfde rondje te hebben gelopen ben ik maar even gaan vragen waar die andere Nederlanders zaten. Het is erg lastig communiceren met de andere dames in het weeshuis en zij zeggen verder ook niet echt wat de bedoeling is. Het was overigens bijna half 11 en we zouden met z'n 4e (Prachit, die 2 Nederlanders - Nicole en Janneke - en ik) terug gaan naar Chiang Mai voor een soort van stadstour en de lunch.
Het blijkt dus zo te zijn dat van half 11 tot 2 uur de staf en nannies zelf ook gaan slapen en het niet de bedoeling is dat je in het weeshuis blijft. In de mail stond dat er een hotel met zwembad aan de overkant van de straat was waar ik als ik zin had naar toe kon gaan, maar ik uiteraard ook in het weeshuis kon blijven om te helpen met schoonmaken. Ik had verwacht dat ik misschien een enkele keer naar het zwembad zou gaan, maar ik zal dus iedere dag die kant op moeten. Het klinkt misschien erg aantrekkelijk maar ik baal eigenlijk behoorlijk. Dit wil namelijk zeggen dat ik vrij weinig kan helpen en ook behoorlijk veel alleen zal zijn. Nu zijn gelukkig Nicole en Janneke er nog (Nicole blijft nog 2 weken en Janneke vertrekt eind deze week) maar er staan verder weinig mensen ingepland de komende weken. De tweede 'shift' begint overigens rond 2uur weer en is stipt om 4uur afgelopen. Dan wordt er echt op de klok gekeken en moet ik dus weg.
Ook mijn tweede shift was wat gek. Ik kwam die kamer in met alle kleintjes en 1 meisje wou meteen gepakt worden waarop ik te horen kreeg dat dat niet mocht. Ook later had ik een kindje vast die ik meteen weer neer moest zetten, beetje gek! Ik heb verder even kunnen helpen met het om doen van wat spuugdoekjes en mogen helpen bij het geven van de snack en daarna werd er een mand omgegooid met allemaal knuffels. Na er even verloren bij te hebben gestaan (ik wist namelijk echt niet wat nu wel en niet mocht) kon ik op de grond gaan zitten en met ze spelen. De kinderen doken vrijwel meteen op me af en begonnen enorme ruzie te maken over wie bij me mocht zitten. Ze begonnen elkaar ook rustig te slaan als zij niet mochten of mij te bijten als het te lang duurde. Ik moet duidelijk nog even wennen aan alles en mijn draai vinden in het weeshuis. Het was uiteindelijk een behoorlijk gekke dag die anders liep dan ik verwacht had in veel opzichten. Ik hoop ook echt dat ik straks wat meer kan helpen en ik wat meer op me gemak ben tijdens het spelen.
Ik ga zo dadelijk met Nicole en Janneke wat eten, dus dat is wel heel gezellig. Tevens zal ik nog even de night market op gaan zoeken en me wat lange broeken moeten gaan kopen. Ik mag namelijk geen korte broek dragen zo bleek vanmorgen, dus wil wat van die losse broeken hier gaan kopen. Voor mijn lange skinny's is het toch iets te warm ;)
Ik laat snel weer iets van me horen!
Liefs, Michelle
Een eerste berichtje vanuit Chiang Mai. Afgelopen zaterdag ben ik in het vliegtuig naar Thailand gestapt. Ik vond het erg lastig om afscheid te nemen en ook de reis duurde toch wel behoorlijk lang als je helemaal alleen ben. Op een kleine vertraging na in Bangkok is de reis verder wel helemaal goed verlopen en ben ik gister om 16.00uur aangekomen in het hotel.
In tegenstelling tot de informatie die ik gemaild had gekregen werd ik niet door Prachit (de coördinator vanuit hier) opgehaald maar door 2 meisjes van het hotel. Na snel andere kleren te hebben aangedaan heb ik al even met thuis kunnen skypen en ben ik boodschappen gaan doen. Aangezien ik niet in het weeshuis kan eten en er geen ontbijt in het hotel is, moest ik zelf voor wat zorgen. Tevens al eventjes over de Sunday market gelopen en wat avond gaan eten. Mijn eerste gebakken rijstje was een feit :) Daarna terug naar het hotel gegaan en op tijd gaan slapen. Was aardig moe na de lange reis en de fantastische nacht in het vliegtuig dus dat was geen probleem :D
Vanmorgen werd ik dan wel opgehaald door Prachit. Ze zou me met de bus laten zien hoe ik het weeshuis zou komen maar vond haar auto toch makkelijker! Gelukkig zitten er nog twee Nederlanders in het hotel die ook momenteel vrijwilligerswerk doen in het weeshuis en hebben zij me al laten zien hoe ik terug kom en reizen we ook morgen samen die kant op. Eenmaal in het weeshuis aangekomen heeft Prachit me een beetje de weg gewezen. Zo heb ik gezien waar ik me 's ochtends moet intekenen als ik binnen kom, heb ik de kamer van de kleine kinderen gezien en de echte babyroom. Ik begin deze week bij de kleine kinderen (van 1-2 jaar volgens mij) en zal volgende week bij de baby's gaan helpen. Allereerst mocht ik me ontfermen over een klein jongetje wat moest leren lopen. Hij vond mij blijkbaar heel eng en begon meteen te huilen. Een ander jongetje vond me wel gezellig dus daar ben ik verder mee gaan lopen. Het was nog wat onwennig aangezien ik geen idee had of ik hem nu een half uurtje moest vermaken of enkel een paar minuten. Vrijwel meteen daarna kreeg ik een grote winkelwagen voor gezet met een zestal kinderen en mocht ik deze voortduwen. Na 3x hetzelfde rondje te hebben gelopen ben ik maar even gaan vragen waar die andere Nederlanders zaten. Het is erg lastig communiceren met de andere dames in het weeshuis en zij zeggen verder ook niet echt wat de bedoeling is. Het was overigens bijna half 11 en we zouden met z'n 4e (Prachit, die 2 Nederlanders - Nicole en Janneke - en ik) terug gaan naar Chiang Mai voor een soort van stadstour en de lunch.
Het blijkt dus zo te zijn dat van half 11 tot 2 uur de staf en nannies zelf ook gaan slapen en het niet de bedoeling is dat je in het weeshuis blijft. In de mail stond dat er een hotel met zwembad aan de overkant van de straat was waar ik als ik zin had naar toe kon gaan, maar ik uiteraard ook in het weeshuis kon blijven om te helpen met schoonmaken. Ik had verwacht dat ik misschien een enkele keer naar het zwembad zou gaan, maar ik zal dus iedere dag die kant op moeten. Het klinkt misschien erg aantrekkelijk maar ik baal eigenlijk behoorlijk. Dit wil namelijk zeggen dat ik vrij weinig kan helpen en ook behoorlijk veel alleen zal zijn. Nu zijn gelukkig Nicole en Janneke er nog (Nicole blijft nog 2 weken en Janneke vertrekt eind deze week) maar er staan verder weinig mensen ingepland de komende weken. De tweede 'shift' begint overigens rond 2uur weer en is stipt om 4uur afgelopen. Dan wordt er echt op de klok gekeken en moet ik dus weg.
Ook mijn tweede shift was wat gek. Ik kwam die kamer in met alle kleintjes en 1 meisje wou meteen gepakt worden waarop ik te horen kreeg dat dat niet mocht. Ook later had ik een kindje vast die ik meteen weer neer moest zetten, beetje gek! Ik heb verder even kunnen helpen met het om doen van wat spuugdoekjes en mogen helpen bij het geven van de snack en daarna werd er een mand omgegooid met allemaal knuffels. Na er even verloren bij te hebben gestaan (ik wist namelijk echt niet wat nu wel en niet mocht) kon ik op de grond gaan zitten en met ze spelen. De kinderen doken vrijwel meteen op me af en begonnen enorme ruzie te maken over wie bij me mocht zitten. Ze begonnen elkaar ook rustig te slaan als zij niet mochten of mij te bijten als het te lang duurde. Ik moet duidelijk nog even wennen aan alles en mijn draai vinden in het weeshuis. Het was uiteindelijk een behoorlijk gekke dag die anders liep dan ik verwacht had in veel opzichten. Ik hoop ook echt dat ik straks wat meer kan helpen en ik wat meer op me gemak ben tijdens het spelen.
Ik ga zo dadelijk met Nicole en Janneke wat eten, dus dat is wel heel gezellig. Tevens zal ik nog even de night market op gaan zoeken en me wat lange broeken moeten gaan kopen. Ik mag namelijk geen korte broek dragen zo bleek vanmorgen, dus wil wat van die losse broeken hier gaan kopen. Voor mijn lange skinny's is het toch iets te warm ;)
Ik laat snel weer iets van me horen!
Liefs, Michelle
-
10 Maart 2014 - 13:14
Jacqueline:
Fijn dat je aangekomen bent maar jammer dat het nog even wennen is. Komt vast helemaal goed :) Hopelijk tot zondag! Xx -
10 Maart 2014 - 18:16
Frans Van Tiggelen:
Hoi Michelle,
Effe wennen in het begin, maar als je maar aangeeft wat je er zelf van verwacht, dan komt het waarschijnlijk wel goed. Ook voor hen zal het wel wennen zijn, dat er iemand is die gedreven een aantal dingen voor de kids wil doen. Belangrijk is nu om duidelijkheid te scheppen over wat JIJ er van verwacht en wat jouw inzet hiervoor zal zijn.
Dan komt men waarschijnlijk wel tot het juiste inzicht.
Tot, toi, toi, en zie het maar eens aan.
Groetjes,
Frans. -
10 Maart 2014 - 18:26
Annie:
Hey Michelle, jammer dat jouw eerste dag tegen viel! Volhouden, iedere dag weer opnieuw bekijken, hopelijk valt het morgen reuze mee. Wij vinden het geweldig dat we jouw verslag kunnen lezen en ook zo een beetje mee kunnen maken wat jij allemaal meemaakt met de kindjes. Voor nu wel te rusten en tot morgen weer. groetjes Annie -
10 Maart 2014 - 18:34
Sanne V:
Hoi Michelle,
Ik ga over een paar weken ook naar Thailand en ben van plan om onder andere richting Chiang Mai te reizen. Dus ik lees je reisverslagen graag, ben erg benieuwd hoe je het gaat hebben! Ontzettend stoer dat je dit doet!
Groetjes,
Sanne (mede-lid ESV) -
10 Maart 2014 - 21:30
Yvonne :
Haa Michelle! Leuk al zo snel een eerste verslag. Het is nog allemaal nieuw en je moet het nog even ontdekken maar hopelijk wen je snel en ga je een ontzettend leuke tijd tegemoet. Geniet er van! Liefs Yvonne -
11 Maart 2014 - 15:47
Chantal:
Ha zusje, hoe was de tweede dag? Heb je al engelse les gegeven. Hotel met zwembad klinkt niet zo verkeerd, dan kom je ook nog met lekker kleurtje straks naar nederland, liefs chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
